مقدمه: قرائت‌هاي مختلفي از شريعتي در مدت چهار دهه که از شهادتش مي‌گذرد شده است. خوانش‌هايي که بعضاً ضدونقيض هم هستند. ازآنجايي‌که دامنه مطالعاتي دکتر شريعتي بسيار گسترده است طبعا اين خوانش‌ها هم گسترده‌اند. دکتر شريعتي آثار خود را در سه مقوله اسلاميات، کويريات و اجتماعيات مقوله‌بندي مي‌کند، اما بايد توجه داشت که تمام آثار شريعتي بر سه محور عرفان، برابري و آزادي و در راستاي تحقق آن‌ها است. بر همين اساس هم سخنراني‌ها و کارهايش را پايه‌ريزي کرده است. اما علي‌رغم همه اين‌ها خوانش‌هايي که از شريعتي شده بعضاً بسيار متفاوت است. در ابتداي انقلاب تندروي‌هايي مانند گروه فرقان را شاهديم که خود را به شريعتي نسبت مي‌دهند. يا گروه‌هاي ميانه‌رو و اساساً مخالفان تندرويي را شاهديم که قرائتي مسالمت آميز از شريعتي را حکايت مي‌کنند. در اين ميان يکي از مباحثي که دکتر شريعتي به آن پرداخته و گاها مي‌بينيم که خوانش‌هاي متفاوتي از آن شده است بحث‌هاي شريعتي درباره زن است. برخي‌ها معتقدند که نگاه شريعتي به زن يک نگاه مردسالار است. برخي ديگر مانند دکتر احسان شريعتي معتقد است که نگاه شريعتي به زن نگاهي برگرفته و متأثر از قرآن است و هيچگونه تفاوتي بين زن و مرد قائل نيست و قرائت‌هايي که امروزه از شريعتي مي‌شود زائيده عدم شناخت افراد و گروه‌ها از شريعتي است. در اين راستا با احسان شريعتي به گفت‌و‌گو پرداخته‌ايم. دکتر احسان شريعتي اولين فرزند دکتر شريعتي در گفت‌و‌گو با «مردم‌سالاري» مي‌گويد: دکتر علي شريعتي در تبييني که از انسان جديد مي‌‌دهد، زن و مرد را به ‌صورت مکمل يکديگر مي‌بيند.